باب هل تنقض المرأة شعرها عند الغسل؟
24-БОБ. АЁЛ КИШИ ҒУСЛ ПАЙТИДА СОЧ ЎРИМИНИ ЕЧАДИМИ?
عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ رضي الله عنها قَالَتْ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي امْرَأَةٌ أَشُدُّ ضَفْرَ رَأْسِي، أَفَأَنْقُضُهُ لِغُسْلِ الْجَنَابَةِ؟ قَالَ: «لَا، إِنَّمَا يَكْفِيكِ أَنْ تَحْثِينَ عَلَى رَأْسِكِ ثَلَاثَ حَثَيَاتٍ مِنْ مَاءٍ، ثُمَّ تُفِيضِينَ عَلَى سَائِرِ جَسَدِكِ الْمَاءَ فَتَطْهُرِينَ» أَوْ قَالَ: «فَإِذَا أَنْتِ قَدْ تَطَهَّرْتِ». قَالَ الترمذي: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ. وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ أَهْلِ الْعِلْمِ: أَنَّ الْمَرْأَةَ إِذَا اغْتَسَلَتْ مِنَ الْجَنَابَةِ لَمْ تَنْقُضْ شَعْرَهَا، أَنَّ ذَلِكَ يُجْزِئُهَا بَعْدَ أَنْ تُفِيضَ الْمَاءَ عَلَى رَأْسِهَا. وهو قول أصحابنا الحنفية رحمهم الله تعالى، وشرطوا فيها أن يبتل أصلها.
54. Умму Салама розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Эй Аллоҳнинг Расули, мен сочимни маҳкам қилиб ўриб оламан. Жунублик ғусли учун уни ёйишим керакми?» дедим. У зот: «Йўқ, бошинг устидан уч ҳовуч сув қуйсанг кифоя. Кейин устингдан сув қуясан. Шунда пок бўласан (ёки шунда сен пок бўлган бўласан)», дедилар».
Термизий ривоят қилган ва: «Бу ҳасан саҳиҳ ҳадисдир», деган.
Аҳли илмларнинг наздида амал мана шу ҳадисга кўрадир, аёл киши жунубликдан ғусл қиладиган бўлса, бошига сув қуйганидан кейин соч ўримини ёймаса ҳам кифоя қилади, дейишган.
Бу ҳанафий уламоларимиз роҳимаҳумуллоҳларнинг сўзидир. Улар ўрилган сочнинг таги ҳўл бўлишини шарт қилишган.
واستدلوا بحديث أم سلمة رضي الله عنها من طريق أسامة بن زيد عن المقبري عنها... وفيه: «وَاغْمِزِي قُرُونَكِ عِنْدَ كُلِّ حَنْفَةٍ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ. والغمز هو التحريك بشدّة.
55. Яна Усома ибн Зайднинг йўли орқали Мақбурийдан ривоят қилинган Умму Саламанинг ҳадисини далил қилишган. Унда: «Ҳар ҳовуч сув қуйганингда ўримларингни яхшилаб сиқиб ташла», дейилган.
Абу Довуд ривоят қилган.
وبحديث عائشة في صفة غسل رسول الله صلى الله عليه وسلم: فَيُدْخِلُ أَصَابِعَهُ فِي أُصُولِ الشَّعَرِ. رواه مسلم.
وللترمذي والنسائي: ثُمَّ يُشْرِبُهَ الْمَاءَ.
56. Шунингдек, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ғусллари ҳақида Оиша розияллоҳу анҳонинг ҳадисини далил қилишган. Унда: «Бармоқларини сочлари остига киритардилар», дейилган.
Муслим ривоят қилган.
Термизий ва Насоийнинг лафзида: «Кейин сувни унга шимдирардилар», дейилган.
وبحديث عائشة رضي الله عنها: أن أسماء سألت النبي صلى الله عليه وسلم عن غسل المحيض... وفيه: «فَتَدْلُكُهُ حَتَّى تَبْلُغَ شُؤُونَ رَأْسِهَا». أخرجه مسلم وأبو داود.
57. Яна Оиша розияллоҳу анҳонинг «Асмо Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ҳайздан ғусл қилиш ҳақида сўради... «(Сув) сочининг остига етгунча уни ишқайди», дедилар» деган ҳадисини далил қилишган.
Муслим ва Абу Довудлар ривоят қилишган.
