Жаноза ёки дафнни кўпчилик қатнашсин деб кечиктириш ёки жума намозидан кейинга қолдириш. Зотан, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Маййитни тезроқ элтинг”, деганлар. Лекин дафн ишлари билан банд бўлиб, жума намозига улгуришнинг имкони бўлмаса, ноилож уни кечиктириш мумкин.
Тобут ерга қўйилишидан олдин ўтириш.
Тобут ўтаётганда ўриндан туриш.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом авваллари бу амални қилган бўлсалар-да, кейинчалик ўзлари бундан қайтарганлар. Шунинг учун тобут олиб ўтилаётган пайтда йўлдаги кишилар унинг учун ўринларидан туришлари мумкин эмас.

عن علي رضي الله عنه: «كان رسول الله صلّى الله عليه وسلم أمرنا بالقيام في الجنازة، ثم جلس بعد ذلك، وأمرنا بالجلوس رواه أحمد وأبو داود

Алий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: 
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизларга тобут ўтаётганда ўриндан туришни буюрган эдилар. Кейин ўтирадиган бўлдилар ва бизларни ҳам ўтиришга буюрдилар”. 
Аҳмад ва Абу Довуд ривоят қилганлар. 
Овоз кўтариб гапириш.
Аёлларнинг эргашишлари.
Бошқа миллат ва дин вакилларининг жанозада қиладиган амалларини, масалан, гулдаста кўтариб олиш, оловли нарсаларни кўтариб олиш, исириқ тутатиб олиш.