Бўлимлар
| Атама номи | Атама |
|---|---|
| русғ | «Русғ» сўзи арабча бўлиб, билак билан кафтнинг қўшилиш бўғинидаги бир оз туртиб чиқиб турадиган суякка айтилади. |
| мисвок қилиш | Бизда «мисвок қилиш» деб ишлатиладиган истилоҳ тишни ишқалаб ювиш маъносидадир. Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.)нинг замонларида маълум бир буталарнинг, аниқроғи эса, арок номли бутанинг учи юмшатилган новдалари билан тиш тозаланган. |
| тахлил қилиш | Тахлил қилиш бармоқларни бир-бирига ёки соқолни орасига киритиш билан бўлади. |
| зеҳк | Кулганда овозни ўзи эшитиб бошқа эшитмаса «зеҳк» дейилади ва бундай кулгу ила намоз бузилади-ю, тоҳарат бузилмайди. |
| ғусл | «Ғусл» сўзи луғатда бирор нарсанинг устидан сув оқизишни англатади. Шариатда эса, Аллоҳ таолога қурбат ниятида баданнинг ҳаммасига сув оқизишга «ғусл» деб айтилади. |
| таҳийяти масжид | «Масжид саломи» - Масжидга киргач ўқиладиган икки ракатли намоз. |
| маний | Шаҳват шиддатлашган пайтда отилиб чиқадиган суюқликдир. |
| мазий | Эркак кишининг жинсий аъзосидан жинсий алоқани ўйлаган ёки хотинини қучоқлаган пайтда чиқадиган оқ суюқлик. |
| вадий | Сийгандан кейин аҳёнда чиқадиган қуюқ оқ суюқлик. |
| жунуб | «Жунуб» сўзи луғатда «четда турувчи» маъносини англатади. Шариатда эса, жинсий яқинлик, уйқуда булғаниш ва бошқа сабабга кўра манийи чиқиб, ғусл вожиб бўлган шахсга айтилади. Fусл вожиб бўлган одам намоздан, Қуръондан, масжиддан ва шариат кўрсатган бошқа нарсалардан четда бўлгани учун ҳам «жунуб» н... |
| эҳтилом | Уйғонган киши маний ёки мазийни кўриши. «Эҳтилом» дегани «уйқуда жинсий яқинликни кўрмоқ», «уйқуда булғанмоқ», деганидир. |
| ҳайз | «Ҳайз» луғатда «оқиш» маъносини билдиради. Шариатда эса, балоғатга етган аёл жинсининг раҳми ичидан туғишсиз, беморликсиз муайян муддатда чиқадиган қон ҳайздир. Одатда, ҳайзнинг ранги қорамтир, ўзи ҳароратли ва оғриқ ила келадиган бўлиб, ҳиди нохуш бўлади. |
| нифос | «Нифос» сўзи «туғиш» ва «қон» маъноларини англатади. Шариатда эса, туғишдан кейин аёл кишининг раҳмидан келган қонга «нифос» деб айтилади. |
| аршин | Аршин» деганимизда ўртача одамнинг панжаси учидан тирсагигача бўлган узунлик тушунилади. Бу 61,2 см бўлган. Демак, эни ва бўйи 6 метру 12 см.дан бўлган ҳовузнинг суви, Ҳанафий мазҳаби бўйича, нажас нарса тушса, нопок бўлмайдиган энг оз сув ҳисобланар экан. |
| таяммум | «Таяммум» сўзи луғатда «қасд қилиш» маъносини билдиради. Шариатда эса: «Аллоҳга қурбат ниятида покловчи тупроқ моддасини махсус сифат ила икки қўл ҳамда юзга суртиш таяммумдир». |