Бўлимлар
| Атама номи | Атама |
|---|---|
| воиз | тарғиб қилувчи, нотиқ, сухандон, ваъзхон, хатиб, панд-насиҳат қилувчи. |
| волий | ҳоким, амир. |
| гуноҳ | шариат қонунларига, диний ақидаларга хилоф иш; одоб-ахлоқ доирасига сиғмайдиган иш, ножўя хатти-ҳаракат; жиноят; айб. |
| дажжол | Дажжол - (араб. - алдамчи, фирибгар) -ислом динига кўра, қиёмат олдидан пайдо бўладиган ва диндорларни худо кўрсатган тўғри йўлдан оздирадиган бир кўзли одамсимон махлуқ. У, шунингдек, ал-Масиҳ ал-Каззоб ва ал-Масиҳ ал-Дажжол деб аталади. Қиёматга яқин у ёвузлик тимсоли сифатида эзгулик тарафдорлари... |
| даъват | бирор-бир ҳаракатга, маънавий, мафкуравий, диний маслакка ундаш, чақириш; динга тарғиб қилиш; рағбатлантириш; ташвиқот. |
| дин | мулк, ҳукм, ҳисоб, жазо, тадбир, бўйсуниш, итоат қилиш, ибодат, парҳез, йўл тутиш, одат қилиш, эътиқод қилиш. |
| домла | диний мактаб ва мадрасаларда талабаларни ўқитувчи шахс; дин ва шариат пешвоси; мударрис, дарс берувчи; устоз. |
| дуо | илтижо, сўраш, чақириш, тилаш, исташ. |
| дўзах | Дўзах - (форсча; арабча - нор, жаҳаннам, жаҳим, сақар; ўзбекча - тамуғ) - дин талабларини бажармаган гуноҳкорлар охиратда жазоланадиган жой. Ислом динидаги асосий тушунчалардан бири. Қуръонда Д. ҳақида бир неча ўринда таъкидлаб ўтилган (6:128; 11:106, 107). Д.ни Аллоҳ кофирларга ва гуноҳкор бандалар... |
| ёғий | душман, ёв, ғаним. |
| Жаброил | пайғамбарларга ваҳий келтирадиган фариштанинг номи. |
| жазава | кучли асаб қўзғалиши, ўз хатти-ҳаракатларини назорат қилолмай қолиш, хаёлот ва воқелик ўртасидаги мувозанатнинг йўқолиши натижасида юзага келадиган ҳолат. |
| жаййид | яхши, сифатли, аъло даражада, пухта. |
| жайҳун | Амударёнинг қадимги номларидан бири; Чоржўй атрофидаги маскан. |
| жаннат | боғ, бўстон, учмоҳ; беҳишт. Тақводор диндорлар нариги дунёда роҳат ва фароғатда яшайдиган жой. |