кафан
|
дафн олдидан марҳумнинг жасади ўраладиган оқ мато.
|
каффорат
|
қилинган гуноҳ учун эваз тўлаш ёки гуноҳ кечирилиши учун бериладиган маблағ.
|
каъба
|
Ислом динининг энг муқаддас ибодатхонаси, Аллоҳнинг уйи.
|
кибр
|
мағрурлик, такаббурлик, ўзини катта тутиш, ғурурланиш, ўзига бино қўйиш.
|
котиб
|
ёзувчи, мирза, амалдор.
|
кофир
|
Ислом динини эътироф этмаган, Аллоҳга ишонмаган, ҳақиқатни била туриб имон келтирмаган, ҳалолни ҳаром, ҳаромни ҳалол деб даъво қилган, оғир гуноҳ ишларни қилган шахс.
|
коҳин
|
ғойибдан хабар берувчи, фолбин, башоратгўй.
|
кубро
|
катта, йирик, улкан, азим, улуғ.
|
куфр
|
имонсизлик, имоннинг зидди; сатр, тўсмоқ; инкор этмоқ.
|
лавҳул маҳфуз
|
муҳофаза қилинган лавҳ. Аллоҳ инсониятнинг тақдирларини ёзган улкан китоб.
|
мавзуъ
|
тўқилган ҳадис, ёлғон ҳадис, сунъий равишда келтирилган ва ҳадисга нисбат берилган хабар.
|
мавқуф
|
саҳобийга изофа берилган сўз, феъл ёки тақрир.
|
мавлолари
|
раҳнамо, ҳомий, жаноб; бир шахсни ёки унинг ота-боболаридан бирини бирор киши қулликдан озод қилса, озод қилувчига ҳам озод қилинганга ҳам “мавло” дейилади.
|
мавлоно
|
бизнинг жаноб, бизнинг хўжайин.
|
мавҳум
|
номаълум, ноаниқ.
|