Бўлимлар
| Атама номи | Атама |
|---|---|
| муқобала | Қулоғининг бир томони кесилган ҳайвон. |
| мудобара | Қулоғининг учи кесилган ҳайвон. |
| шарқо | Қулоғи ёрилган ҳайвон. |
| харқо | Қулоғи белги учун йиртилган ҳайвон. |
| меъроз | «Меъроз»–уч тарафи ўткир қилинган кичик ов найзаси. |
| бундуқа | «Бундуқа» лой ёки бошқа нарсадан думалоқ қилиб қилиб ясалган, ўқ ўрнига отиладиган оғир нарса. |
| қозилик | Қозилик арабчада «Қазо» дейилади ва бир ишни «битириш» маъносини англатади. Бизда «ҳукм чиқариш» маъносида ҳам ишлатилади. Шариат истилоҳида эса, ҳукмларни лозим тутиш, хусуматларни ажрим қилиш ва низоларни кесишга «қозилик» дейилади. Қозилик фарзи кифоя иш ҳисобланади. Агар қозиликка бир киши яроқл... |
| Адабул қозий | Содруш Шаҳийдоннинг китоби |
| Ат-Туруқ ал-Ҳакийма | («Ҳикматли йўллар») Ибн Қайюм ал-Жавзийянинг |
| шоҳидлик | «Шоҳидлик» бизда «гувоҳлик» деб ҳам аталади. Бу сўзнинг луғатдаги маъноси бир нарсанинг айни ўзини кўриб ёки билиб туриб хабарини айтишни англатади. Тахмин ва чамалашнинг тескариси бўлади. Шариат истилоҳида эса, Гувоҳлик бировнинг бошқанинг ҳаққи тўғрисида хабар беришидир. Гувоҳликнинг рукни–шаҳо... |
| Ҳадд | Ҳадд - ("тўхтатиш", "чора кўриш") - Қуръон ва суннага кўра, одоб-ахлоқ ва жамоат тартибига доир жиноятлари учун бериладиган жазолар: куфр, бузуқилиқ, сохта гувохлик, туҳмат қилиш, ичкиликбозлик, ичириб маст қилдириш, қиморбозлик, савдо қоидаларини бузиш, қаллоблик ва б. Ҳ. айрим... |
| аҳли ҳаво | «Аҳли ҳаво» деганда ҳавойи нафслари гапига кириб ақийда бўйича Аҳли сунна ва жамоатга хилоф қилган фирқалар тушунилади. |
| омил | «Омил» султоннинг харож, закот, садақа йиғиш учун тайин қилган хизматчиси. |
| қазф | «Қазф» сўзи луғатда қаттиқ жисмни отишга, масалан, тош отишга нисбатан ишлатилади. Шариатда эса, бировни зинода айблашга «қазф» дейилади. Яъни, иффатли кишига «зино қилди» деган бўҳтон тошини отишдир. |
| ноиҳа | Биз «айтиб йиғлашни касб қилиб олган аёл» деб номлаган шахс арабчада «ноиҳа» дейилади. |